“Toen ik mijn ICT-opleiding had afgerond, had ik dat onderbuikgevoel dat ik niet op de juiste plek zat. Op de een of andere manier kwam de zeevaart in me op, en ik schreef me in voor die opleiding. Na een jaar vroeg mijn studiebegeleider me wat ik nou echt van de opleiding vond. Ik was nog onzeker, dus stelde hij voor vakantiewerk te gaan doen aan boord. Zo gezegd, zo gedaan. Ik kreeg een kans om voor anderhalve maand aan boord te gaan in Harlingen. Op een dag keek ik uit over de zee en wist ik: dit is mijn passie, dit is waarvoor ik het doe.”
“Op een ander moment vroeg een machinist me of ik kon lassen. Hoewel ik het nog niet zo goed kon, kreeg ik de kans om een pijpleiding te fixen. Een kwartiertje later was het gefixt, en hij zei dat ik het heel goed had gedaan, wat een groot compliment was van iemand met 30 jaar ervaring.”
“Mijn droom is dat iedereen zijn passie vindt.”
“De weken vlogen voorbij, en voor ik het wist, vertelde de kapitein me dat mijn vliegticket was geboekt. Ik was al bijna twee maanden aan boord geweest. Terug op school deelde ik mijn enthousiasme en gedrevenheid. Ik ben altijd beschikbaar voor medestudenten met problemen en ben actief tijdens open dagen om mijn passie over te brengen.”
“Mijn droom is dat iedereen zijn passie vindt. Op school richten we ons de eerste twee jaar zowel op de machinekamer als op de brug. In het derde jaar kiezen we een specialisatie. Ik koos voor techniek, zodat ik later nog andere opties heb.”
“Het gele Noorderpoort-hart staat wat mij betreft voor inzet, niet alleen voor jezelf maar ook voor anderen. Als je geen passie deelt, is het moeilijk om samen te werken. Ik vind dat studenten moeten kunnen switchen tussen opleidingen als ze nog niet zeker zijn, in plaats van jarenlang iets te moeten doen wat ze niet leuk vinden.”