De Ramadan: bijna iedereen heeft er wel iéts over gehoord. Vooral over het feit dat je de hele dag niks mag eten en drinken. En dat ook nog eens 30 dagen lang! Voor Lamia zijn de 30 dagen Ramadan veel meer dan een periode van vasten. ‘Het is een hele bijzondere tijd. Een tijd van dankbaarheid en bezinning.’
Normaal gesproken spreken we voor het interview af op school, of soms bij iemand thuis. Maar deze Noorderpoorters heeft een speciale locatie: Moskee Annur in Hoogezand. Voor Lamia is dit een tweede thuis.
‘Het geloof is een motivatie voor mijn leven. Ik bid 5 keer per dag tot god. Ik vind het heel belangrijk om dankbaar te zijn en god te aanbidden. Verder lees ik veel in de Koran, kijk ik video’s en luister ik podcasts over het geloof en probeer ik zoveel mogelijk goede daden te verrichten. Daar draait het ook om: op een goede manier leven, met een zuiver hart.’
Extra uitdaging: vasten
Lamia is 17 jaar en zit in het eerste jaar van de opleiding Persoonlijk Begeleider Maatschappelijke Zorg. Voor deze opleiding loopt ze stage bij ouderen met moeilijk verstaanbaar gedrag. ‘Ik zorg voor de cliënten en help met alle dagelijkse handelingen zoals eten en wassen. Ze kunnen niet praten, dus moet je op een andere manier proberen te communiceren. Deze mensen zijn echt afhankelijk van je, dus je functioneert echt als een extra paar handen en ogen voor ze.’
Hoewel de stage van zichzelf al pittig is, heeft Lamia er deze maand een extra uitdaging bij: 30 dagen vasten. ‘Ik ben moslim, dus de Ramadan hoort erbij. Het leeft echt bij veel mensen! Mijn klasgenoten vroegen of ik ook meedeed, en wensten me succes via WhatsApp. Echt superleuk.’
‘Mijn studiekeuze is niet beïnvloed door mijn geloof. Het is niet zo dat ik iets met mensen moet doen omdat ik moslim ben. Ik ben altijd al een zorgmens geweest, en wil helpen waar ik kan. Dat is toevallig ook een onderdeel van het geloof, dus dat komt eigenlijk heel mooi samen!’.
Een speciale maand van bezinning
‘Deze Ramadan is wel anders dan normaal. Door corona komen we nu niet samen in de Moskee, dus is mijn vader thuis de Imam. De wekker gaat vroeg, rond een uur of 4. Dan eten en drinken we wat en is het om 10 voor 5 tijd voor het ochtendgebed. Vanaf zonsopgang mogen we niet meer eten. Om 20 voor 2 volgt het volgende gebed, om half 6 weer één en dan is het uiteindelijk kwart voor 9 ‘s avonds: tijd om te eten!’
Het vasten wordt verbroken met het eten van een dadel. Daarna wordt er iets gegeten, de wassing gedaan, gebeden en weer verder gegeten. ‘Aan tafel wordt er veel gesproken over vroeger, en waar we nu staan. We staan stil bij alles wat we hebben en zijn dankbaar. We hebben het heel goed.’ Om 7 over 10 is het laatste gebed. In totaal is Lamia ongeveer 50 minuten tot een uur per dag bezig met bidden.
‘Je begint deze maand eigenlijk altijd met een doel. Het gaat niet alleen om het vasten. Zo’n doel kan bijvoorbeeld zijn: minder vloeken, meer Koran lezen, enzovoorts. Je bent deze maand niet bezig met slechte dingen, maar vooral met het geloof en vergiffenis vragen. Zodra je iets bezit, vergeet je al heel snel de waarde daarvan. Zaken worden snel normaal. Dat is zelfs met het vasten al zo: het is goed vol te houden omdat je weet dat je ’s avonds toch weer genoeg te eten krijgt. Maar dat is niet voor iedereen zo vanzelfsprekend, en daar sta ik dan ook bij stil.’
