'Ach, homoseksueel zijn is in Nederland toch helemaal geen ‘ding’ meer?’

Sylvie de Goeij is al een tijdje geen student meer bij Noorderpoort, maar wel een echte Noorderpoorter. In het kader van de ‘Nationale Coming Out dag’ vertelt zij over haar eigen coming out (spoiler: die vond plaats op Noorderpoort), haar ervaring als voorlichter op het gebied van seksuele- en genderdiversiteit en hoe ver het mbo hier al mee is. 

De Noorderpoortcirkel is rond

Zo’n 8 jaar geleden begon Sylvie bij Noorderpoort aan de opleiding Marketing & Communicatie. Deze heeft ze afgerond, maar toch is ze weer terug op Noorderpoortgrond! Dit keer als stagiair van het Stage Service Centrum (SCC), als eindstage van haar opleiding HRM aan de Hanzehogeschool. ‘Mijn allereerste stage liep ik binnen Noorderpoort, en nu mijn afsluitende stage ook. Ik blijf maar terugkomen, maar nu is de cirkel mooi rond’.

‘Sylvie, gaan we terug of heb je nog wat te vertellen?’

‘Toen ik op mijn 16^e op mbo kwam was ik nog niet uit de kast. Daar was ik eigenlijk ook helemaal niet mee bezig’. In het 2^e jaar ging het minder met Sylvie en begon ze veel te spijbelen. ‘Ik had gelukkig wel vrienden, een leuke klas en fijne docenten'.

Dit bleef natuurlijk niet onopgemerkt. Zelfs als Sylvie wél fysiek aanwezig was op school, was ze er vaak met haar hoofd niet bij. Dat viel op bij docente Diana Dijkhuizen. Tijdens één van haar lessen haalde ze Sylvie uit de klas. ‘Toen hebben we een tijdje op de gang gestaan met zo’n gevoel van ‘wat moeten we nou?’. Vervolgens nam Diana Sylvie mee naar een vergaderruimte. ‘We hebben daar voor mijn gevoel wel een halfuur gezeten. Tot het moment dat Diana tegen mij zei: ‘Gaan we terug of heb je nog wat te vertellen?’. Ik vergeet nooit meer wat ik toen zei: ‘Ik weet niet helemaal zeker of ik wel hetero ben...’ 

Worstcasescenario

De afwijzende reactie waar Sylvie bang voor was bleef uit. Diana zei: ‘Ja oke, en dan?’. Het feit dat haar docente zo nuchter reageerde, relativeerde de zaak voor Sylvie. ‘Op het moment dat je je coming out doet, heb je zo’n worstcasescenario in je hoofd. Vaak gebeurt het niet, maar je bent er toch bang voor’. Omdat Sylvie niet meer wist of ze Diana op het spannende moment zelf bedankt heeft, deed ze dit nog eens tijdens haar diploma-uitreiking. ‘Ik wist het echt niet meer zeker. Dus ik ben blij dat ik dat heb kunnen doen. Ze weet dus wel dat ik haar dankbaar ben, maar ik denk niet dat ze weet hoeveel dit eigenlijk voor mij heeft betekend’.  

Veilig uit de kast

Toch besloot Sylvie nog even te wachten met haar ‘officiële’ coming out. Dit deed ze via Facebook. ‘Ik had het helemaal uitgedacht: het is nu eerst zomervakantie, daarna gaat iedereen 3 maanden op stage en daarna hoef ik mijn klas pas weer onder ogen te komen. Tegen die tijd is het vast alweer oud nieuws’. Dat bleek niet zo te zijn.

Klasgenoten die er al wel van wisten daagden haar voor de grap uit: ‘Bluf dat je hier voor de klas je coming out doet!’ En dat deed ze. ‘Dus daar ging ik. Het was best een gekke ervaring, maar aan de ene kant dacht ik: wat boeit het eigenlijk. Aan de andere kant was het alsnog spannend, want ik wilde wel dat iedereen me aardig bleef vinden…’ Nadat Sylvie haar verhaal had gedaan werd er in de klas luid geapplaudisseerd. ‘Dat ga ik echt nooit meer vergeten. Ik weet zelfs het klaslokaal nog. Zo’n moment heeft zoveel impact.’

Geïmproviseerde eerste voorlichting

‘Daar heb ik eigenlijk impromptu mijn eerste voorlichting gegeven over homoseksualiteit, want niet iedereen wist er veel van’. Wat Sylvie toen nog niet wist, is dat ze dit 6 jaar later nog steeds zou doen, maar dan niet meer voor haar eigen klas. Bij het COC geeft ze met haar collega’s voorlichting over seksuele- en genderdiversiteit aan scholen en professionals. ‘Vaak waarschuwen ouders en docenten ons: voorzichtig hoor, ze zijn nog jong en kwetsbaar! Maar het is echt verbazingwekkend hoeveel de leerlingen op jongere leeftijd al weten. We geven informatie, de kans om vragen te stellen (anoniem of persoonlijk) en soms komt er ter plekke iemand uit de kast. Dat zijn hele bijzondere momenten om mee te maken’.

Seksuele- en genderdiversiteit voorlichting op mbo

Sylvie merkt dat docenten vaak denken: ‘Ach, homoseksueel zijn is in Nederland toch helemaal geen ‘ding’ meer?’. ‘Daarom schrikken mensen ook vaak als we de pest- en zelfmoordcijfers erbij halen in een voorlichting.’ Als het om transgenders gaat zijn de cijfers nog veel schokkender. ‘We blijven vaak heel angstig weg van zulke onderwerpen, maar waarom eigenlijk? Je kunt toch op zijn minst begrip tonen voor een groep waar je zelf niet zo bekend mee bent?’

Voorlichting op het gebied van seksuele- en genderdiversiteit is volgens Sylvie nog niet genoeg geïntegreerd in het onderwijs. Mbo-scholen zijn sinds 2018 door de wet verplicht hier aandacht aan te besteden, maar in de praktijk gebeurt dit vaak niet en krijgen docenten hier geen uren voor. ‘Het zou geweldig zijn als wij als COC overbodig worden en dat scholen zelf voor een goede voorlichting zorgen. Hoe fantastisch is het als dit een standaard onderdeel zou worden van bijvoorbeeld het vak Burgerschap, en elke student hier voorlichting over krijgt in het eerste jaar? We bieden een docententraining aan, dus ik zou in principe volgende week alle burgerschapsdocenten van Noorderpoort kunnen trainen’. Ook in het lesmateriaal is de seksuele- en genderdiversiteit vaak ver te zoeken. ‘Waarom kopen Jan en Maria altijd samen een huis, en niet Jan en Johan? Zo integreer je het onderwerp door kleine nuances.’

Regenboogvlag op 11 oktober

‘Het is natuurlijk een mooi gebaar als scholen en gemeenten de regenboogvlag hijsen op 11 oktober. Maar als er vervolgens niks mee gedaan wordt, en dit het enige is, is het een kwestie van symboolpolitiek en dat is echt zonde.’ Binnenkort geeft Sylvie via de Noorderpoort Academie (interne trainingen voor medewerkers van Noorderpoort) een training aan docenten en SLB’ers die geïnteresseerd zijn. ‘Hopelijk brengt dat een waardevol gesprek op gang, en kan het veel jongeren helpen.’

Altijd geholpen

Mocht je zelf een vraag hebben of ergens tegenaan lopen, dan kun je altijd mailen naar info@cocgd.nl. Afhankelijk van je vraag word je individueel geholpen of door een jongerengroep met ervaringsdeskundigen.